داستان عامه پسند فیلمی امریکایی در ژانر جنایی و درام و محصول سال 1994 است. نویسندگی و کارگردانی این فیلم توسط کوئنتین تارانتینو انجام شده و از بازیگران آن می توان به جان تراولتا، ساموئل ال. جکسون، اوما تورمن و هاروی کیتل اشاره کرد. فیلم در جشنواره کن سال 1994 اکران شد و موفق شد جایزه نحل طلای این جشنواره را تصاحب کند. اکران فیلم در تاریخ 14 اکتبر 1994 با استقبال همه جانبه تماشاگران و منتقدان همراه بود و فیلم بلافاصله به عنوان یک شاهکار سینمایی شناخته شد. «داستان عامه پسند» را یکی از مهمترین آثار سینمای پست مدرن می دانند و همین موضوع باعث شده فیلم در اکثر لیست های تهیه شده از بهترین فیلم های تاریخ سینما حضور داشته باشد.
نویسندگان:
کوئنتین تارانتینو، راجر آوارای (داستان)
عوامل:
فیلمبرداری: آندری سکویا
تدوین: سالی منکه
بودجه کلی: $8,500,000
فروش جهانی: $213,900,000
واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 92% را بر اساس 101 ریویو بدست آورده که معادل نمره 9/22 از 10 است: «داستان عامه پسند یکی از تاثیرگذارترین آثار تاریخ سینما و ترکیبی تماشایی از کمدی سیاه و یک داستان گنگستری هیجان انگیز است». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 94 از 100 را بر اساس نظر 24 منتقد به دست آورده که نشانگر «تحسین جهانی» است.
یادداشتی بر فیلم «داستان عامه پسند»
مراسم اسکار سال 1995 به یک صف بندی بی سابقه در سینمای امریکا منجر شد. رقابت فارست گامپ و داستان عامه پسند در این سال باعث شد هر کسی خودش را متعلق به یکی از این دو جبهه بداند. هر بیننده ای یا طرفدار رویکرد کلاسیک فارست گامپ بود و یا میخواست فیلم های دیوانه وار و پست مدرن بیشتری شبیه به «داستان عامه پسند» ببیند. حالا و سال ها پس از این سال سرنوشت ساز میزان تاثیرگذاری این دو فیلم به خوبی مشخص کرده که «داستان عامه پسند» چه پدیده فرهنگی بزرگی بوده است. فیلمی که اولین شاهکار سینمای پست مدرن و پاپ است و لذت تماشای آن با هر بار دیدنش بیشتر می شود.
ساموئل جکسون که با فیلم های اسپایک لی به سینمای امریکا معرفی شده بود در طول دهه 90 تقریبا در هر فیلمی که فرصتی به او داده می شد بازی می کرد اما هرگز موفق نشد استعداد بازیگری اش را به اثبات برساند تا اینکه تارانتینو شخصیت گنگستر- فیلسوف جولز را برای او نوشت. موقع تست دادن برای این نقش اعتماد به نفس بالای جکسون نزدیک بود باعث شود او نقش را از دست بدهد و نقش به وینگ ریمس برسد اما تارانتینو تصمیم اش را از قبل گرفته بود و این نقش آنچنان به تن ساموئل ال جکسون دوخته شده بود که پس از آن تمشاگران سینما هرگز نتوانستند بازی قدرتمندتری را از ساموئل ال جکسون ببینند. در کنار بازی ساموئل ال جکسون شاهد مجموعه ای از بازی های درخشان دیگر هستیم: از تصویر تاثیرگذار جان تراولتا در نقش یک گنگستر معتاد تا بازی دوست داشتنی بروس ویلیس و البته نقش کوتاه اما بی نظیر هاروی کیتل در فیلم همگی کمک کرده اند تا فیلم به یک لحن بسیار متنوع و در عین حال منسجم برسد. این لحن البته تا حد زیادی به خاطر فیلمنامه بی نقص تارانتینو و آواری به دست آمده، فیلمنامه ای که برای ارائه لحظات خنده دار و پرهیجان حتی یک ثانیه هم وقت تلف نمی کند و دیالوگ های سریعاش به اندازه صحنه های تعقیب و گریز فیلم جذاب هستند.
کسانی که در سال 1992 فیلم «سگ های انباری» را دیده بودند می دانستند فیلمساز تازهکار آن فیلم به زودی با یک شاهکار سینمایی به پرده سینما باز خواهد گشت. با اکران «داستان عامه پسند» تارانتینو دیگر فیلمسازی تازه کار و ناشناخته نبود و باعث شد موج تازه ای از فیلم های پست مدرنیستی در سینمای امریکا ساخته شود، فیلم هایی که هیچ یک به خوبی «داستان عامه پسند» نیستند اما تاثیر عمیق آن بر سینمای امریکا را نشان می دهند. «داستان عامه پسند» با دیالوگ های درخشان و بازی های عالیاش یک شاهکار سینمایی تمام عیار است و تصور اینکه تارانتینو بتواند فیلمی بهتر از آن بسازد حتی برای طرفداران او هم آسان نیست.
نویسنده: برد لایدمن
منبع: www.filmthreat.com
واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 96%
نظر مثبت:
یک شاهکار سینمایی فراموش نشدنی و بهترین فیلم دهه 90.
نظر منفی:
داستان عامه پسند لحظات خنده دار زیادی داره اما اینقدر زمان داستان ها رو عقب و جلو میکنه که نمیشه با ماجراهای فیلم ارتباط برقرار کرد.
دیالوگ برگزیده:
جولز: اگه جواب ها اینقدر تورو میترسونن بهتره اینقدر سوال های وحشتناک نپرسی.
جزئیات:
• در صحنه اول فیلم صدای شخصیت جولز شنیده می شود.
• تا پیش از اضافه شدن بروس ویلیس به گروه بازیگران بودجه فیلم تنها 5 میلیون دلار بوده است.
• اوما تورمن در ابتدا بازی در نقش میا را رد کرده بود و به همین خاطر تارانتینو مجبور شد در یک تماس تلفنی بخش هایی از فیلمنامه را برایش بخواند تا او برای بازی در فیلم متقاعد شود.
• بروس ویلیس تنها 18 روز سر صحنه فیلمبرداری حضور داشته است.
• اگر ماجرای فیلم را به صورت خطی کنار هم قرار دهید، متوجه می شوید آخرین صحنه فیلم فرار بوچ و فابیان با موتور سیکلت است.
• تارانتینو نقش «وولف» را به شکل اختصاصی برای هاروی کیتل نوشته است.
ضمن تشکر از حسن انتخاب شما از ما به عنوان سرویس دهنده VOD، برای تماشای آنلاین باید عضو سایت شوید.
برای عضویت در سایت و دریافت 7 روز اشتراک رایگان باید ابتدا ثبت نام کنید.
ثبت نام و عضویت در سایتاگر قبلا عضو سایت شده اید و دارای حساب کاربری هستید وارد حساب شوید.
ورود با نام کاربریشما نمیتوانید با اشتراک رایگان این فیلم را تماشا کنید.
برای تماشا می بایست اشتراک تهیه نمایید.
خرید اشتراکاشتراک رایگان برای ایرانسلیها
شما دیگر نیازی به خرید اشتراک پیشتازمووی ندارید اما در هنگام تماشای فیلمها، هزینه حجم مصرفی اینترنت شما به صورت کامل محاسبه میشود، درصورتی که اشتراک پیشتازمووی داشته باشید حجم مصرفی شما نیم بها محاسبه خواهد شد.
متوجه شدم
در حال بارگذاری دیدگاه ها