ریچارد جول
Richard Jewell
18 سال
مناسب برای سنین بالای 18 سال
7.5
80%
کارگردان :
یک افسر امنیتی امریکایی به نام ریچارد جول جان هزاران نفر را در یک بمب گذراری در المپیک 1996 نجات می دهد اما خبرنگاران او را به عنوان عامل حمله تروریستی معرفی می کنند.
درباره فیلم Richard Jewell
ریچارد جول فیلمی امریکایی در ژانر بیوگرافی و درام و محصول سال 2019 است. فیلم توسط کلینت ایستوود کارگردانی شده و فیلمنامه آنرا بیلی ری بر اساس کتاب «متهم: یک بمب گذاری در المپیک» اثر ماری برنر نوشته است. از بازیگران مطرح فیلم می توان به پل والتر هایزر، سم راکول، کیتی بیتس، جان هام و اولیویا وایلد اشاره کرد. فیلم در روز 20 نوامبر 2019 در جشنواره AFI اکران شد و بازیگران آن توسط منتقدان جشنواره تحسین شدند. با وجود تحسین منتقدان فیلم به فروش بالایی نرسید و با 42 میلیون دلار به اکران خود خاتمه داد.
نویسندگان:
بیلی ری
عوامل:
فیلمبرداری: یِوس بلانگر
تدوین: جوئل کاکس
موسیقی: آرتورو ساندوال
بودجه کلی: $45,000,000
فروش جهانی: $42,245,542
واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 76% را بر اساس 265 ریویو بدست آورده که معادل نمره 6/79 از 10 است: «ریچارد جوئل اتفاقات واقعی را برای بینندگان ساده سازی می کند اما همچنان نشان می دهد کلینت ایستوود چقدر فیلمساز توانایی است». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 68 از 100 را بر اساس نظر 45 منتقد به دست آورده که نشانگر «نقدهای به طور کلی مثبت» است.
تعدادی از منتقدها به تصویری که از کیتی اسکراگز در فیلم ارائه شده، انتقاد کرده اند. از دید آنها این تصویر که کیتی اسکراگز برای به دست آوردن اطلاعات محرمانه پیشنهادهای بی شرمانه به مامور اف بی آی داده است با واقعیت تطابقی ندارد و تنها برای جذابیت بیشتر فیلم به آن اضافه شده است.
یادداشتی بر فیلم «ریچارد جول»
فیلم جدید کلینت ایستوود ماجرای یک افسر امریکایی به ریچارد جول را روایت می کند که با وجود نجات جان هزاران نفر از یک حادثه بمب گذاری توسط رسانه ها به عنوان تروریست معرفی شد. پل والتر هاوزر نقش ریچارد جول را بازی می کند که کیف حاوی بمب را در جریان بازی های المپیک پیدا می کند. این داستان در امریکا بسیار شناخته شده است اما برای مردم کشورهای دیگر ممکن است خود به خود جذابیتی نداشته باشد. یکی از عواملی که باعث فروش جهانی پایین فیلم شد همین موضوع به شدت امریکایی آن بود.
فیلم توسط کلینت ایستوود کارگردانی شده و لئوناردو دی کاپریو و جونا هیل تهیه کنندگی آنرا بر عهده دارند. فیلم روایت سرراستی از پرونده ریچارد جول را ارائه می دهد و همانطور که از ایستوود انتظار می رود از نظر فنی کیفیت بسیار بالایی دارد. تصاویر فیلم بسیار زیبا هستند، موسیقی آن به خوبی صحنه ها را همراهی می کند و سرعت فیلم با اتفاقات آن هماهنگ است. آنچه که همه این جنبه های فنی را به هم متصل می کند مجموعه ای از بازی های بسیار خوب بازیگران اصلی فیلم است. سم راکول نقش خود را با آرامشی بازی می کند که باعث همراهی مخاطبان می شود و بازی جو هام باعث می شود فکر کنیم چقدر نقش یک افسر اف بی آی با تیپ بازی همیشگی او هماهنگ است.
اولیویا وایلد (در نقش کیتی اسکراگز) به خوبی از پس تصویر کردن روزنامه نگار سمجی که هرکاری می کند تا به اطلاعات محرمانه و سری دست پیدا کند، برآمده است. تصویری که از این شخصیت در فیلم ارائه شده انتقادات زیادی را برانگیخته است، اما اگر خود فیلم را به عنوان اثری مستقل در نظر بگیریم اعمال ناشایست او برای گرفتن اطلاعات به خوبی سماجت او برای رسیدن به هدفش را نشان می دهند و باعث درگیری بیشتری مخاطب می شوند. اما بدون تردید بهترین بازی فیلم متعلق به کیتی بیتس است که نقش مادر ریچارد جول را به شکلی استادانه بازی می کند و با وجود اینکه نقش کوتاهی در فیلم دارد اما توانست با بازی عالی در یک صحنه نامزدی اسکار را به دست آورد.
فیلم به سرعت حقیقت ماجرا را برای مخاطب روشن می کند و سپس مخاطب را با معصومیت و صداقت شخصیت جول همراه می کند که هرچند داستان فیلم را کمی قابل پیشبینی می کند اما نزدیک شدن عاطفی بیننده با این شخصیت مانع از قطع ارتباط با فیلم می شود. اگر کارگردانی فیلم به گونه ای انجام میشد که مخاطب از خود می پرسید آیا واقعا جول بمبگذاری را انجام داده یا نه، آن وقت احتمالا فیلم بسیار درگیرکننده تر از کار در می آمد اما وطن پرستی کلینت ایستوود و احترامی که برای شخصیت جول قائل است اجازه چنین کاری را به او نداده است. به طور کلی فیلم تصویر دقیق و با کیفیتی را از یک ماجرای تاریخی جالب ارائه می دهد و موفق می شود بیننده را به عمق اتفاقات این پرونده ببرد اما در مقایسه با بهترین آثار ایستوود یک پله پایین تر قرار می گیرد.
واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 96%
نظر مثبت:
فیلم در یک زمان بسیار درست ساخته شده. توی دوره ای که رسانه ها انتخاب میکنن چه کسی قهرمانه و مردم از چه کسی باید به عنوان هیولا متنفر باشن، این فیلم با حساسیت موضوع تاریخیش رو نشون میده. برخلاف الیور استون، کلینت ایستوود کاملا با آرامش با موضوعات تاریخی روبرو میشه و الکی کسی رو متهم نمیکنه، تمام پیام فیلم هم همینه: هیچ متهمی تا وقتی گناهش ثابت نشه، مجرم نیست.
نظر منفی:
بازی های فیلم واقعا حرف ندارن اما فیلمنامه طوری نوشته شده که تبلیغات دولتی امریکا رو فقط بتونه به خورد مخاطب ها بده، حمله فیلم به خبرنگار ها واقعا مسخره ست، کلینت ایستوود اونقدر پیر شده که دیگه کوچک ترین تلاشی برای مخفی کردن عقاید سیاسیش نمیکنه و این اصلا برای یه فیلمساز خوب نیست.
دیالوگ برگزیده:
ریچارد جوئل: من اون بمب رو کار نذاشتم و تنها اشتباهم این بود که فکر کردم بقیه هم این رو میدونن.
جزئیات:
کیتی اسکراگز (با بازی اولیویا وایلد) در واقعیت با بیماری افسردگی دست و پنجه نرم می کرد و در سال 2001 بر اثر اووردوز درگذشت.
تمامی لوگوهای المپیک به کار رفته در فیلم ناقص طراحی شده اند چراکه کمیته بین المللی المپیک حق کپی رایت این لوگو را به تهیه کنندگان واگذار نکرده بود.
این دومین مورد است که یک گزارش روزنامه از دهه 90 به فیلم تبدیل می شود اولین مورد فیلم «نفوذی» (1999) بوده است.
پاول والتر هاوزر برای بازی در این فیلم 11 کیلوگرم وزن اضافه کرده است.
موارد مشابه
ضمن تشکر از حسن انتخاب شما از ما به عنوان سرویس دهنده VOD، برای تماشای آنلاین باید عضو سایت شوید.
برای عضویت در سایت و دریافت 7 روز اشتراک رایگان باید ابتدا ثبت نام کنید.
ثبت نام و عضویت در سایتاگر قبلا عضو سایت شده اید و دارای حساب کاربری هستید وارد حساب شوید.
ورود با نام کاربری
شما نمیتوانید با اشتراک رایگان این فیلم را تماشا کنید.
برای تماشا می بایست اشتراک تهیه نمایید.
خرید اشتراک
در حال بارگذاری دیدگاه ها