درباره فیلم Parasite

انگل فیلمی در ژانر کمدی سیاه/ مهیج‎ ، محصول سال 2019 و ساخت کشور کره جنوبی است. این فیلم که توسط کارگردان پرآوازه کره‎ای بونگ جون هو ساخته شده در اولین اکران خود در جشنواره کن موفق شد به اولین فیلم کره‎ای تبدیل شود که جایزه نخل طلای این جشنواره را از آن خود می کند. با اکران جهانی فیلم محبوبیت آن نزد منتقدان و مخاطبان سینما ادامه یافت و فیلم موفق شد با بودجه 11 میلیون دلاری اش به فروش فوق‎العاده 235 میلیون دلار برسد. موفقیت های فیلم با تبدیل شدن به نخستین فیلم خارجی‎ای که جایزه اسکار بهترین فیلم سال را از آن خود می‎کند به اوج رسید و موجب دیده شدن هرچه بیشتر آن در سراسر جهان شد. 

واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 99% را بر اساس 422 ریویو بدست آورده که معادل نمره 9/38 از 10 است: «پاراسایت به عنوان یک نگاه جذاب و عمیق به مضامین اجتماعی، در اوج کارنامه هنری پر بار بونگ جون هو قرار می گیرد». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 96 از 100 را بر اساس نظر 52 منتقد به دست آورده که نشانگر «تحسین جهانی» است.
«یک فیلم بسیار سرگرم کننده و در عین حال باهوش و عمیق که مرز رایج بین فیلمهای هنری و فیلمهای سرگرم کننده را پشت سر می گذارد.»
-ای. او. اسکات (نیویورک تایمز)
«این احتمالا بهترین فیلم سال 2019 است. فیلم آنقدر جذاب بود که حتی با اینکه داستانش را قبل از دیدن می دانستم باز دیدنش از کل فیلمهای سال لذت بخش‎تر بود.»
-جاشوا ریورا (جی. کیو)

یادداشتی بر فیلم «انگل»
وقتی تاریخ این سالهای سینما را بنویسند احتمالا از پاراسایت (انگل) به عنوان فیلمی یاد خواهند کردند که به بهترین شکل این لحظه تاریخی را در خود بازتاب داده است. درست همین نکته است که باعث می شود انگل با اکران در اروپا و امریکا به چنین موفقیت عظیمی برسد که آنرا هم نزد منتقدان هم بینندگان و هم افراد فعال در صنعت سینما به فیلمی محبوب تبدیل کرده است. تنها فیلمهای آسیایی‎ای که پیش تر به موفقیتی در این ابعاد دست یافته اند، «هفت سامورایی» آکیرا کوروساوا و «ببر خیزان، اژدهای پنهان» انگ لی هستند. همچنین انگل نخستین فیلم خارجی‎ای است که موفق می شود جایزه بهترین فیلم اسکار را از آن خود کند و علاوه بر این جایزه، در رشته های بهترین کارگردانی، فیلمنامه و فیلم خارجی هم برنده جایزه اسکار شده است. هم چنین فیلم در تمامی جوایزی که توسط انجمن های مختلف منتقدان اهدا شده اند یا جایزه بهترین فیلم و یا بهترین فیلم خارجی را از آن خود کرده است و از نظر متوسط نمره دهی در وب سایت راتن تومیتوز بین 30 فیلم برتر تاریخ قرار دارد. 
من معمولا نقدهایم را با بیان جوایز و میزان فروش فیلم ها شروع نمی کنم اما انگل فیلم متفاوتی است و برخورد متفاوتی می طلبد. این تفاوت نه فقط به خاطر دوره تاریخی ای که فیلم در آن ساخته شده بلکه به خاطر روشی است که فیلم به وسیله آن، این لحظه را ثبت می کند و نمایش می دهد. فیلم لحظه تاریخی ما را با دو معضل اساسی نمایش می دهد: یکی افزایش فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی است و دیگری مضمونی است که در آثار دیگر هو نیز بسیار به آن پرداخته شده یعنی از بین رفتن تدریجی محیط زیست و بحران ناشی از آن. مشکل اول در طرح داستانی ظاهری فیلم قابل مشاهده است اما دومی کمی پیچیده تر بوده و در فیلم هم به صورت استعاری وجود دارد و هم به عنوان محوری برای تغییر جهت فیلمنامه از آن استفاده شده است.
اما صحبت از مضامین جدی فیلم نباید حواسمان را از این پرت کند که با چه فیلم سرگرم کننده ای روبرو هستیم. فیلم مدام بیننده اش را غافلگیر می کند و حتی در تلخ ترین لحظات بازهم لحن کمدی اش را از دست نمی دهد. همچنین علاقه بونگ جون هو به هیچکاک در این فیلم به بهترین شکل خود را نشان می دهد چرا که فیلم در ایجاد و حفظ حس تعلیق بسیار موفق عمل می کند و هیچوقت در میخکوب کردن مخاطبش شکست نمی خورد. فیلم به گونه ای است که چه تصمیم بگیرید به مضامین جدی آن فکر کنید و چه خودتان را به دست روایت جذاب آن بسپارید تماشای آنرا با رضایت به پایان خواهید رساند و این کاری است که تنها از دست کارگردانانی برمی آید که در اوج فعالیت هنری شان هستند. انگل شبیه به هیچ فیلمی که تا به حال دیده اید نیست. در عین سرگرم کنندگی بسیار عمیق و متفکرانه است و همزمان با تاثیرگذاری عاطفی می تواند شما را از خنده روده بر کند. معطل نکنید بروید و خودتان دلیل این همه هیجان را ببینید.

واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 90%
نظر مثبت:
یک شاهکار. فیلمی که باعث میشه هم به شدت بخندید، هم بترسید و هم کلی غصه بخورید. این فیلم تا مدتها بعد از اینکه میبینید باهاتون میمونه.
نظر منفی:
فیلم خیلی بیشتر از چیزی که واقعا حقشه تحسین شده. بعضی از جنبه های فیلم خوبن اما به طور کلی فیلم توی نشون دادن احساسات طبقات فقیر نسبت به ثروتمندها شکست سختی میخوره چون تصویری که از اونها ارائه میده کاملا غیر منطقیه. احساس میکنم فقط آدمایی که به سادگی احساساتی میشن میتونن از این فیلم لذت ببرن.

دیالوگ برگزیده:
کی تائک: میدونی چه نقشه‎ای هیچوقت شکست نمیخوره؟ اینکه هیچ نقشه‎ای نداشته باشی. هیچ نقشه‎ای. میدونی چرا؟ چون زندگی رو نمیشه برنامه ریزی کرد. نیازی به برنامه نیست. وقتی برنامه ای نداشته باشی نمیتونی اشتباهی مرتکب بشی.
جزئیات:
شغل کی وو به عنوان معلم خصوصی به این علت انتخاب شده که بونگ جون هو به این نتیجه رسیده است که این تنها راه منطقی برخورد دو خانواده با تفاوت طبقاتی پررنگ در جامعه امروزی کره است.
خانه خانواده پارک به طور کامل برای فیلم ساخته شده است.
این نخستین فیلم کره ای است که موفق به دریافت جایزه نخل طلا از جشنواره کن می شود.
در طول فیلم چندین ارجاع به آلفرد هیچکاک وجود دارد، واضح ترین آنها حضور کلکسیونی از آثار هیچکاک در خانه پارک است.
اولین قطعه موسیقی‎ای که در تیتراژ نهایی فیلم شنیده می شود توسط کارگردان فیلم (بونگ جون هو) نوشته شده و بازیگر نقش اصلی فیلم وو سیک چوی آنرا خوانده است.
بونگ جون هو گفته است که فیلمنامه نویسی را دوست ندارد و این کار او را بسیار عصبی و غیرقابل تحمل می کند. ایده فیلم انگل از سال 2015 در ذهن هو وجود داشته و نوشتن نسخه نهایی آن سه ماه و نیم طول کشیده است.
این اولین فیلم بونگ جون هو پس از «مادر» (2009) است که تولید آن به طور کامل در کره انجام شده است.

نویسندگان: 
بونگ جون هو، جین وون هان

عوامل:
فیلمبرداری: کیونگ پیو هونگ
تدوین: ژینمو یانگ
موسیقی: جائیل جونگ

بودجه کلی: $11,400,000
فروش جهانی: $225,542,972

مدیر دوبلاژ: امیرحسین صفائی


 

موارد مشابه

رای به فیلم

انگل

ثبت

شما نمیتوانید با اشتراک رایگان این فیلم را تماشا کنید.

برای تماشا می بایست اشتراک تهیه نمایید.

خرید اشتراک
اشتراک رایگان ایرانسلی ها در پیشتازمووی

اشتراک رایگان برای ایرانسلی‌ها

شما دیگر نیازی به خرید اشتراک پیشتازمووی ندارید اما در هنگام تماشای فیلم‌ها، هزینه حجم مصرفی اینترنت شما به صورت کامل محاسبه می‌شود، درصورتی که اشتراک پیشتازمووی داشته باشید حجم مصرفی شما نیم بها محاسبه خواهد شد.

متوجه شدم