درباره فیلم The Irishman

یادداشتی بر فیلم «مرد ایرلندی»
کری آن پاوسی
آخرین ساخته مارتین اسکورسیزی در همکاری با کمپانی نت فلیکس از الگوی اخیر این کمپانی در پخش فیلم هایش تبعیت می کند. نت فلیکس فیلم ها را برای مدت بسیار کمی در سینماها اکران می کند و سپس بلافاصله پخش آنها را از طریق سایت و اپلیکیشن پی می گیرد. اوضاع سینما با استفاده هرچه بیشتر از تکنولوژی CGI و نقش پررنگ تر سایت های پخش آنلاین فیلم به سرعت در حال دگرگونی است و نقش مرد ایرلندی در این بازی قابل توجه است.
با توجه به این مقدمه از فروش پایین فیلم و اکران کوتاه آن تعجب نکنید. فیلم با 96% بالاترین امتیاز را بین تمام فیلم های سال از وبسایت راتن تومیتوز کسب کرده است. فیلمی برای طرفداران واقعی سینمای گنگستری که مدت زمان سه و نیم ساعته اش حدودا دو برابر مدت زمان متوسط فیلم هایی است که به صورت معمول می بینید. هرچند تماشای خانگی فیلم امکان استراحت تماشاگران را فراهم می کند، اما فیلم آنقدر درگیر کننده است که اصلا به عنوان تجربه ای خسته کننده در خاطرتان نخواهد ماند.
همین که پاچینو، دنیرو و پشی در یک فیلم هستند دلیلی کافی برای دیدن آن فیلم است. اما مرد ایرلندی به همین بسنده نمی کند و به بهترین شکل از حضور بازیگرانش بهره می برد. به خصوص جو پشی که در دهه اخیر تنها در دو فیلم بازی کرده و عملا بازنشسته محسوب می شود در این فیلم حضوری بسیار چشم گیر و غافلگیر کننده دارد. فیلم داستان کلاسیکی از جنایت و خیانت را روایت می کند اما حتی یک لحظه این باور کلی که راه بی اخلاقی و بی قانونی به نابودی می انجامد را از یاد نمی برد. فیلم بیننده را وادار می کند که به این عواقب و مسیری که منجر به آن می شود فکر کنند. داستان فیلم در طول چند دهه روایت می شود و اسکورسیزی برای آنکه بتواند روند پیر شدن شخصیت های فیلم را به طرز ملموسی به تصویر بکشد از تکنولوژی کامپیوتری جوان سازی برای ستاره های فیلمش استفاده کرده است. تاثیر این تکنولوژی در فیلم آزار دهنده نیست اما در لحظاتی که بدن بازیگران حرکت می کند، ژست های آنان استفاده از تکنولوژی را لو می دهد.
اسکورسیزی با این فیلم به ژانری برگشته که بارها موفقیت را در آن تجربه کرده است. فیلم های گنگستری پیشین او «خیابان های پایین شهر»، «رفقای خوب»، «کازینو» و «جدا افتاده» همگی از آثار کلاسیک این ژانر هستند. فیلم با برش به گذشته (فلش بک) روایت می شود و فرانک داستان را مستقیما برای بینندگان تعریف می کند. داستانی که این بار تلخ تر و متفکرانه تر از تمامی آثار گنگستری پیشین اوست و به چنان لحن ویژه ای دست می یابد که با تمامی تجربه های پیشین او متفاوت است. به خصوص نزدیک شدن او به کمدی که با تدوین استادانه تلما شون میکر بار دیگر توانایی او در کارگردانی صحنه های کمدی را به رخ می کشد. 
مرد ایرلندی مانند بسیاری از فیلم گنگستری در نهایت درمورد این است که اعمال خشونت توسط شخصیت ها چه عواقبی دارد اما اسکورسیزی حضور دائمی خشونت در فیلم را با درگیر نگه داشتن دائمی تماشاگر جبران می کند. این فیلم کلیشه های ژانر گنگستری را بازتعریف می کند و این را مدیون عمیق شدن در انسانیت کسانی است که معمولا هرکاری می کنند تا کم تر عواطف انسانی از خودشان بروز دهند.

واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 96% را بر اساس 420 ریویو بدست آورده که معادل نمره 8/77 از 10 است: «یک درام گنگستری بزرگ که زمان طولانی اش خسته تان نخواهد کرد. اسکورسیزی بار دیگر به تم های مورد علاقه اش نزدیک می شود و به تاثیری بامزه، عمیق و گزنده می رسد». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 94 از 100 را بر اساس نظر 55 منتقد به دست آورده که نشانگر «تحسین جهانی» است.
«جوان سازی بازیگرها ابتدا ممکن است کمی حواستان را پرت کند اما در ادامه جلوه های ویژه نه تنها به کمک فیلم می آیند بلکه حتی باعث می شوند لحن حکایت گونه فیلم بهتر جا بیوفتد.»
استفان زاچارک (تایم)
«اسکورسیزی هم چنان در اوج است. فیلم لحنی دارد که با هر فیلم گنگستری دیگری متفاوت است، هیچوقت خسته کننده نمی شود و مضامین عمیقی را درمورد زندگی مجرمانه مطرح می کند.»
جانی اولکسینسکی (نیویورک پست)

واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 86%

نظر مثبت:
فیلم خیلی طولانی تر از اونه که بخواید توی سینما ببینیدش. این فیلم مثل «انتقام جویان» برای سینمای گنگستریه. همه آدمایی که دوستشون دارید توی این فیلم هستن. از بازیگرا بگیرید تا نویسنده و کارگردان فیلم. جوان سازی دنیرو اونقدری که بعضی ها شلوغش کردن حواس آدمو پرت نمی کنه و تکنولوژی روی پاچینو عالی جواب داده. این فیلم انگار برای تماشای خونگی ساخته شده و جو پشی یکی از بهترین بازی های عمرشو توش ارائه می دهد.

نظر منفی:
اگر می خواید اشتراک نت فلیکس بگیرید تا این فیلم رو توش ببینید لطفا این کارو نکنید. دیدن دنیرو توی این فیلم ناراحت کننده ست، اون قرار نقش کسی رو توی اوج زندگیش بازی کنه اما CGI همه چی رو خراب می کنه. بعضی وقتا صورت بازیگرا مثل کارتون میشه و بدن بازیگر همچنان مثل یه پیرمرد حرکت می کنه.

نویسندگان: 
استفن زیلین (فیلمنامه)، چارلز برنت (کتاب)

عوامل:
فیلمبرداری: رودریگو پریتو
تدوین: تلما شون میکر
موسیقی: رابی رابرتسون

بودجه کلی: $159,000,000
فروش جهانی: $559,635

دیالوگ برگزیده:
فرانک شیران: سه نفر میتونن یه راز رو نگه دارن، به شرطی که دو تاشون مرده باشن.

جزئیات:
جو پشی به دلیل کناره گیری از بازیگری بارها و بارها بازی در این فیلم را رد کرده بود. در نهایت رابرت دنیرو و اسکورسیزی پس از بارها تلاش موفق شده اند رضایت او را جلب کنند.
فیلم نخستین همکاری آل پاچینو و مارتین اسکورسیزی است.
خانه ای که در ایتدای فیلم نشان داده می شود همان خانه ای است که در فیلم «رفقای خوب» وجود دارد.
آل پاچینو گفته است که تجربه ساخته شدن این فیلم بسیار به فیلمسازی در دهه 70 نزدیک بوده است.
فیلم با مدت زمان سه ساعت و نیم طولانی ترین فیلم کارنامه اسکورسیزی است. فیلمبرداری فیلم 109 روز طول کشیده است.
به گفته دنیرو این فیلم تمام کردن یک همکاری ناتمام با مارتین اسکورسیزی بوده است.
اولین کات فیلم زمانی بیش از 4 ساعت داشته است.
این چهارمین همکاری اسکورسیزی، دنیرو و جو پشی است به جز این فیلم همکاری های دیگر آنان عبارتند از: گاو خشمگین (1980)، رفقای خوب (1990) و کازینو (1995)
رابرت دنیرو در جایی از فیلم «رفقای خوب» از خود به عنوان «مرد ایرلندی» نام می برد.
مدیر دوبلاژ : امیرحسین صفائی 
 

موارد مشابه

رای به فیلم

مرد ایرلندی

ثبت

شما نمیتوانید با اشتراک رایگان این فیلم را تماشا کنید.

برای تماشا می بایست اشتراک تهیه نمایید.

خرید اشتراک
اشتراک رایگان ایرانسلی ها در پیشتازمووی

اشتراک رایگان برای ایرانسلی‌ها

شما دیگر نیازی به خرید اشتراک پیشتازمووی ندارید اما در هنگام تماشای فیلم‌ها، هزینه حجم مصرفی اینترنت شما به صورت کامل محاسبه می‌شود، درصورتی که اشتراک پیشتازمووی داشته باشید حجم مصرفی شما نیم بها محاسبه خواهد شد.

متوجه شدم